'Afra was bereid om dood te gaan aan haar geneesmiddelen- en drankverslaving'

Marian: 'Ik ben bij Afra op huisbezoek. Ik zie haar zitten en verwonder me hoe goed ze eruit ziet. Ze zit rechtop in haar speciale stoel en ziet er krachtig en positief uit, ondanks het hersteltraject waar ze nog steeds in zit. Een wereld van verschil met toen ik haar drie jaar geleden leerde kennen. Afra was lichamelijk en geestelijk helemaal kapot. Bereid om dood te gaan aan haar geneesmiddelen-en drankverslaving.'

Behandelaar Marian: 'Afra was bereid om dood te gaan aan haar geneesmiddelen-en drankverslaving'

'Vanwege dystrofie in haar arm en been gebruikte ze al ruim 20 jaar verdovende en kalmerende middelen, waaronder opiaten, tranquillizers en alcohol. Desondanks had ze nog de regie over haar huishouden, dat behalve haar man bestaat uit een hond en katten. Om te overleven was stoppen met alcohol noodzakelijk. Dat deed ze middels een detoxopname in Alkmaar, waar ze veilig kon ontgiften. Wat Afra daar vooral leerde was dat ze er niet thuishoorde. Bijna al haar lotgenoten hadden veel sociale en maatschappelijke problemen, terwijl Afra een goed huis en een liefhebbende man had, die haar bijna elke dag kwam bezoeken.'

'We zochten een balans tussen energie geven en energie krijgen'

Op vakantie naar Griekenland

Na het afronden van de detoxopname zijn we gestart met de IRB-module ‘doelvaardigheid’ waarbij de cliënt moet toewerken naar een doel. Voor Afra bleek het haar liefste wens om weer eens op vakantie te gaan naar Griekenland. Lichamelijk herstel was onze eerste prioriteit. Onze tweede prioriteit was het laten afnemen van Afra’s angst-en paniekaanvallen. We zochten een balans tussen energie geven en energie krijgen; dit werd bereikt door het versterken van haar identiteit en grenzen leren kennen en stellen.'

Hoe is het nu?

'Inmiddels zijn de opiaten en tranquillizers die Afra gebruikte, afgebouwd tot een acceptabel niveau. Haar paniekaanvallen zijn dankzij passende medicatie afgenomen. ’s Middags slaapt ze een aantal uren, zodat ze 's avonds met haar man tijd kan doorbrengen. Eten smaakt haar nog niet, maar met astronautenvoer houdt ze haar gewicht op peil. Haar haar glanst en ze beweegt steeds beter. Afra heeft minder last van de dystrofie in haar been en arm, hoewel de dystrofie haar nog aanmerkelijk beperkt. Haar elektrische rolstoel is wél de deur uit; met haar opvouwbare rolstoel, rollator en booster komt ze waar ze zijn wil.'

'Ik kijk naar Afra en verwonder me'

Evenwicht in de relatie

'Ook Afra’s man is als fulltime werkende mantelzorger behoorlijk overbelast geweest. Hij heeft een burn-out gehad, maar is nu herstellend en iets minder gaan werken. Hij is daarom ook vaak aanwezig bij de gesprekken die ik met Afra heb. Het evenwicht in hun relatie is behoorlijk hersteld. Een paar maanden geleden hebben ze zelfs besloten om de reis naar Griekenland dit jaar daadwerkelijk te gaan maken. Ze gaan drie weken genieten en hebben er vertrouwen in dat het goed zal gaan.

Als Afra een paniekaanval dreigt te krijgen weet ze haar gedachten af te leiden door aan de vakantie te denken of aan de jonge hond die sinds kort deel uitmaakt van het huishouden. Wekelijks slikt ze nog een pilletje om rustig te blijven; een wereld van verschil met hoe ze eraan toe was toen ik haar leerde kennen. Ik kijk naar Afra en verwonder me.'

Preventie en voorlichting

Hulp voor familie en naasten